مهم‌ترین سرمایۀ هر حاکمیتی، بهره‌مندی از همراهی مردم است. هر حاکمیتی، اگر حمایت اکثریت مردم و به‌خصوص نخبگانش را از دست داد، یک‌باره از درون فرو می‌ریزد. «تا ریشه در آب است، امید ثمری هست»؛ اما اگر مردمی از اصلاح حاکمان خود ناامید شدند، ممکن است حتی در وجه کسانی چک سفید امضا بکشند که معلوم نیست بهتر از حاکمان فعلی‌شان باشند. حاکمیت سوریه پیش و بیش از هر چیز از مردمش شکست خورد. 

یادآوری: دو سال پیش یادداشتی با عنوان «عصارۀ فضایل ملت» نوشتم. بازخوانی آن را توصیه می‌کنم.